Eftir aða hafa skrifað síðasta pistil sá ég að ég hafði aðallega minnst á drengina. Það var ekki vegna þess að mér fyndist neitt meira til þeirra koma. Þeir voru bara eins og meira við hendina útfrá dagatalinu. Stúlkurnar eru þrjár. Elst af þeim er hún Hrefna Sæunn sem leggur fyrir sig læknisnám í Danmörku. Hún er íslensk og talar íslensku. Svo eru Sara og Anna sem heima eiga í Danmörku. Danskan er þeirra móðurmál. Þetta eru indælar stúlkur og ég vona að þær eigi eftir að leggja fyrir sig einhver heiðarleg störf, sem Guð hafi skapað þær til að vinna, sjálfum sér og sínu landi til farsældar, eða hvar í heiminum sem þær eiga eftir að slá sér niður til búsetu. Ég þakka Guði fyrir þau öll.
Skrifað af Þóru Pálsdóttur
